برازش مدل های مختلف منحنی مشخصه آب خاک بر داده های تجربی در کلاس های بافتی متفاوت استان گیلان

برای رشد گیاهان علاوه­بر مقدار آب، پتانسیل ماتریک آب خاک نیز دارای اهمیت است. رابطه­ بین آن دو با عنوان منحنی مشخصه آب خاک بیان می­شود. مدل های بسیاری برای توصیف منحنی مشخصه آب خاک و برازش بر داده های تجربی ارائه شده است اما به­ندرت توانایی برازش آن ها در خاک های مختلف بررسی شده است. در این پژوهش 75 نمونه خاک سطحی و زیرسطحی از استان گیلان به صورت دست خورده و دست نخورده جمع آوری و بعد از تعیین بافت، به گروه­های بافتی تفکیک شدند. مقدار رطوبت در 12 پتانسیل ماتریک مختلف اندازه­گیری شد. تعداد 13 مدل معروف و پرکاربرد منحنی مشخصه آب خاک بر داده های تجربی برازش داده شدند. دقیق ترین مدل یک بار برای کل داده ها، یک بار برای هر گروه بافتی و یک بار هم برای هر کلاس بافتی به تفکیک بر اساس معیارهای ریشه میانگین مربعات خطا، ضریب تبیین و میانگین خطا انتخاب شدند. در بین مدل­ها مدل بروکس- کوری، کازوگی و گاردنر کمترین دقت را داشتند. این نتایج نشان داد که مدل­های دکستر و فردلاند- زینگ با توجه به برتری نسبی در دقت پیش­بینی در هرسه گروه کل داده ها، گروه های بافتی و در بیشتر کلاس­های بافتی نسبت به مدل رایج ون­گنوختن برای خاک­های استان گیلان ارجح هستند. چون تفاوت معنی­داری بین دو مدل دکستر و فردلاند- زینگ از نظر برازش انها بر داده­های تجربی با توجه به مقادیر ریشه میانگین مربعات خطا و ضریب تبیین وجود نداشت، مدل دکستر نسبت به دیگر مدل ها به علت  ساد­گی شکل معادله برای استان گیلان توصیه می­شود.